عوده

لغت نامه دهخدا

عوده. [ ع َ دَ ] ( اِخ ) دهی از دهستان شاخه و بنه ( باوی ) بخش مرکزی شهرستان اهوازبا 350 تن سکنه. آب آن از رودخانه گوپال و چاه. محصول آنجا غلات و برنج است. ساکنان این ده از طایفه کعبی شادگان هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

عوده. [ ع َ دَ ] ( اِخ ) دهی از دهستان جراحی بخش شادگان شهرستان خرمشهر با 120 تن سکنه. آب آن از چاه. محصول آنجا غلات است. ساکنان این ده از طایفه بنی رشد هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

فرهنگ فارسی

حسین بن مصطفی

پیشنهاد کاربران

بپرس