عودان

لغت نامه دهخدا

عودان. ( ع اِ ) ( به صیغه تثنیه ) مثنای عود. رجوع به عود شود. || کنایه از دو شاهد است ، در حدیث : اًنما القضاء جمر فادفع الجمر عنک بعودین ؛ یعنی بوسیله دو شاهد. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). || ( اِخ ) منبر نبی ( ص ) و عصای او. ( ازمنتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس