عود بو

لغت نامه دهخدا

عودبو. ( ص مرکب ) دارنده بوی عود. دارای بوی خوش چون بوی عود. رجوع به عود شود :
عودبویی بر اوست عودی پوش
صندل آمیز و صندلی بر و دوش.

نظامی.

دارنده بوی عود دارای بوی خوش چون بوی عود

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید