عوج عنق. [ ج ِ ع ُ ن ُ ] ( اِخ ) همان عوج بن عنق است که گاهی بصورت اضافه بنوت خوانده می شود : نیکبختان بخورند و غم دنیا نخورند که نه بر عوج عنق ماند و نه بر عادو ثمود.
سعدی.
رجوع به عوج ( ابن عنق ) شود.
فرهنگ فارسی
همان عوج بن عنق است که گاهی بصورت اضافه بنوت خوانده می شود