عوث

لغت نامه دهخدا

عوث. [ ع َ ] ( ع مص )برگردانیدن کسی را از امر، چندان که متحیر گردد. ( ازمنتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

برگدانیدن کسی را از امر چندان که متحیر گردد

پیشنهاد کاربران

بپرس