عوبدیا

عوبَدیا ( عبری:עבדיה به معنی «بنده خداوند» ) از پیامبران بنی اسرائیل و رهبران قوم یهود بوده است. نام او چندین بار در عهد عتیق ذکر گشته است. [ ۳] محمدتقی امام نهم شیعیان معتقد است که عوبدیا همان ذوالکفل می باشد.
عوبدیا در شکیم زاده شد و ادوم ساکن شد. او از نوادگان الیفاز دوست ایوب بود؛ او در ادوم به یهودیت گروید. [ ۴] عوبدیا یکی از خدمتگزاران دربار آخاب بود، که از خانه او پاسداری می کرد و خزانه پادشاه را در اختیار داشت. [ ۵] در هنگامی که شاه پیامبران خدا را می کشت، عوبدیا صدتن از پیامبران را در غار پنهان کرده و برای ایشان خوردنی می آورد. [ ۶] پس از گذشت سه سال از قحطی سختی که در سامرا روی داده بود، اخاب و عوبدیا زمین را برای یافتن مرتع برای رمه های اخاب تقسیم کرده و هر یک به سمتی برای جستجوی مرتع رفتند. هنگام جستجو، عوبدیا ایلیا را ملاقات کرد. ایلیا از عوبدیا خواست که اخاب را از حضورش آگاه کند. عوبدیا ترسید که با گفتن این جمله، اخاب او را بکشد؛ اما ایلیا او را مطمئن ساخت که خودش را بر اخاب نمایان خواهد کرد، عوبدیا دستور ایلیا را اطاعت کرد و رفت. [ ۷] عوبدیا با ارمیا وابستگی داشته است. [ ۸] کتاب عوبدیا حاوی پیشگویی های او درباره ادوم است؛ عوبدیا ادوم را به خاطر قصور در کمک به بنی اسرائیل مورد سرزنش قرار داده است و ویرانی آن را نزدیک دانسته است. او همچنین حمله فلسطینیان به اورشلیم در طی سلطنت یهورام[ ۹] و حمله بابلی ها به اورشلیم[ ۱۰] را پیش بینی کرد. مکان مرگ او را در احزا در فلسطین دانسته اند.
مسیحیان عوبدیا را از قدیسان می دانند؛ روز بزرگداشت او در کلیسای قبطی دهم ژانویه، در کلیسای ارتدکس یونانی نوزدهم نوامبر، در کلیسای انجیلی ارمنستان سی و یکم ژوئن می باشد.