عوایب. [ ع َ ی ِ ] ( از ع ، اِ ) ج ِ عیب است که در فارسی به قیاس ساخته شده است. رجوع به عوائب شود : اما به اعتماد سعت اخلاق بزرگان که چشم از عوایب زیردستان بپوشند. ( گلستان ).
