عوال
لغت نامه دهخدا
عوال. [ ع ُ ]( اِخ ) بطنی است از بنی عبداﷲ غطفان. ( منتهی الارب ).
عوال. [ ع ُ ] ( اِخ ) نام دو موضع است. ( از منتهی الارب ). حزم بنی عوال ، کوهی است در اکناف حجاز در طریق مدینه ازبرای غطفان ، در این مکان آبها و چاه ها یافت شود. و گویند عوال یکی از کوههای سه گانه است که در طرف مدینه بفاصله یک شب و یک روز قرار گرفته است. و دو دیگر ظَلِم و لعباء باشد. ( از معجم البلدان ).
عوال. [ ع ُ ] ( اِخ ) ناحیه ای است یمانی. ( از معجم البلدان ).
عوال. [ ع َ لِن ْ ] ( ع ص ، اِ ) عَوالی. ج ِ عالیة. ( اقرب الموارد ). رجوع به عالیة و عوالی شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید