عوافه

لغت نامه دهخدا

( عوافة ) عوافة. [ ع ُ ف َ ] ( ع اِ ) بمعنی عُواف است. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به عُواف شود. || شبگرد. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس