عواذل

لغت نامه دهخدا

عواذل. [ ع َ ذِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ عاذِل. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به عاذل شود.

نکوهش بکننده ها
نکوهش بکنندگان
نکوهش کننده ها
نکوهش کنندگان

ج العاذلة :سرزنش گران
عذل العواذل حول قلب التائه
و هوی الاحبة منه فی سودائه