عوائد

/~avA~ed/

لغت نامه دهخدا

عوائد. [ ع َ ءِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ عائدة. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به عائدة و عواید شود. بازگردندگان. || صله ها ومهربانی ها. || سودها و منافع و فواید. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). عواید. رجوع به عواید شود : سلطان بر لطایف صنع باری و عوائد کرم او شکر میگفت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 419 ). فوائد موافقت و عوائد معاضدت ایشان به اهل اسلام و کافّه خلق رسید. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 292 ). فوائد و عوائد آن سعی بدو و فرزندان او بازداشت. ( ترجمه تاریخ یمینی ).

فرهنگ فارسی

( اسم اسم ) جمع عاید ( عائده ) ۱ - در آمدها مداخل . ۲ - فواید منافع .

پیشنهاد کاربران

و عوائد عوارف لا ینکر معروفها و وفود فوائد لا یتصدع تالیفها
رسالة تودد، القاضی الفاضل
نام چهار کوکب در صورت فلکی تنین ( نک: ترجمۀ صورالکواکب، چاپ بنیاد فرهنگ، ص 38 )