عهیده

لغت نامه دهخدا

( عهیدة ) عهیدة. [ ع َ دَ ] ( ع ص ) مؤنث عهید. گویند: قریة عهیدة؛ یعنی قریه قدیمی که زمان طولانی بر آن گذشته است. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به عهید شود.

فرهنگ فارسی

مونث عهید گویند قریه عهیده یعنی قریه قدیمی که زمان طولانی بر آن گذشته است

پیشنهاد کاربران

بپرس