عهید

لغت نامه دهخدا

عهید. [ ع َ ] ( ع ص ) هم پیمان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). هم عهد و هم پیمان. ( ناظم الاطباء ). مُعاهِد. مُعاهَد. ( اقرب الموارد ). || هم روزگار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). هم روزگار و هم عصر. ( ناظم الاطباء ). || گزیدگر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). گزیت گر. جزیه ده. باج گزار و اهل ذمه. ( ناظم الاطباء ). || قدیم و دیرینه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). قدیم و عتیق. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

هم پیمان گزید گر قدیم و دیرینه

جدول کلمات

هم پیمان

پیشنهاد کاربران

بپرس