عهدنامچه. [ع َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) عهدنامه. پیمان نامه : پس دواة خاصه پیش آوردند در زیر آن بخط خویش تازی و فارسی عهدنامچه که از بغداد آورده بودند و آنچه استادم ترجمه کرده بود نبشت. ( تاریخ بیهقی ص 295 ).
