عهار. [ ع ِ ] ( ع مص )فسوس و فجور نمودن با زن و زنا کردن با وی. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). بنزد زن آمدن جهت فجور. ( از اقرب الموارد ). || پیرو بدی شدن ، و دزدیدن. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
فسوس و فجور نمودن با زن و زنا کردن با وی پیر و بدی شدن و دزدیدن
