[ویکی الکتاب] معنی
عَنِیدٍ: ستیزه جو - معاند حقّی که از روی عناد حق را مسخره میکند .
ریشه کلمه:
عند (۲۰۱ بار)
کلمه «عَنِید» در اصل از «عِند» (بر وزن رِند) به معنای سمت و ناحیه است و در اینجا به معنای انحراف و گرایش به غیر راه حق آمده است و از مادّه «عناد» به معنای تکبر، خودپسندی و عدم تسلیم در برابر حق است، و به گفته بعضی، به آن نوع مخالفت و دشمنی گفته می شود که آگاهانه صورت می گیرد، یعنی انسان حقانیت چیزی را درک کند و با آن به مخالفت برخیزد، و «ولید» در سوره «مدثّر» مصداق روشن این معنا بود.
طاغی و کسی که دانسته با حق عناد و مخالفت کند. در قاموس آمده «عَنَدَ عَنوُداً: خالَفَ الْحَقَّ وَ رَدَّهُ عارِفاً بِهِ فَهُوَ عَنیدٌ» در مجمع فرموده: عنید مبالغه عاند است و عناد آن است که دانسته و از روی تکبّر یا ستم از حق امتناع کند. . از پیامبران ،خدا نافرمانی کردند و امر هر ستمگر طاغی و ستیزه گر را اطاعت کردند. . او راجع به آیات ما مخالف و ستیزه گر بود. این کلمه در سوره ابراهیم:15 و ق:24. نیز آمده است.