( عنظیة ) عنظیة. [ ع َ ظَ ی َ ] ( ع مص ) شنوانیدن کسی را سخن بد. ( از منتهی الارب ) ( ازآنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || استهزاء کردن کسی را. ( از اقرب الموارد ).
