عنز یمامه

لغت نامه دهخدا

( عنز یمامة ) عنز یمامة. [ ع َ زِ ی َ م َ ] ( اِخ ) نام زنی است از بنی طسم ، در جاهلیت که به اسارت درآمد و اسیرکنندگان وی را بر هودجی نشاندند و در کردار و گفتار با وی مهربانی و لطف بسیار کردند. و او چون این وضع را بدید گفت : «هذا شر یومی »؛ یعنی این بدترین دو روز من است ، چون بخاطر اسیر گشتن گرامی شدم. و این جمله در زبان عرب مثل گشت در مورد نیکی کردن درباره کسی که او را می خواهند گرفتار سازند. و آن را بصورت «شرّ یومیها و أغواه لها»؛ یعنی بدترین و اغواکننده ترین دو روز وی نیز نقل کرده اند. و در هر دو صورت «شر» را منصوب ساخته اند به نزع خافض ، یعنی «رکبت فی شر یومیها...». ( از الاعلام زرکلی ). و رجوع به شرح قاموس ، منتهی الارب ، اقرب الموارد و ناظم الاطباء شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس