عَندَلیب کاشانی، محمدحسین ( ـ پس از ۱۳۰۰ق)
(ملقب به ملک الشعرای ثانی و خان) شاعر ایرانی. پدرش صبای کاشانی، ملک الشعرای دربار فتحعلی شاه قاجار بود. عندلیب پس از پدرش، کلیددار آستانۀ حضرت معصومه (س) شد. لقب خود را از فتحعلی شاه قاجار گرفت و در روزگار محمدشاه نیز این سمت را داشت. به شیوۀ شاعرانی چون رودکی سمرقندی و کسایی مروزی شعر می گفت. دیوان اشعارش به چاپ رسیده است (استانبول، ۱۳۱۳ق).
(ملقب به ملک الشعرای ثانی و خان) شاعر ایرانی. پدرش صبای کاشانی، ملک الشعرای دربار فتحعلی شاه قاجار بود. عندلیب پس از پدرش، کلیددار آستانۀ حضرت معصومه (س) شد. لقب خود را از فتحعلی شاه قاجار گرفت و در روزگار محمدشاه نیز این سمت را داشت. به شیوۀ شاعرانی چون رودکی سمرقندی و کسایی مروزی شعر می گفت. دیوان اشعارش به چاپ رسیده است (استانبول، ۱۳۱۳ق).