عندأوه

لغت نامه دهخدا

( عندأوة ) عندأوة. [ ع ِ دَءْ وَ ] ( ع اِمص ) دشواری و پیچیدگی.( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). دشواری و سختی و پیچیدگی. ( ناظم الاطباء ). || فریب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). خدیعت. ( اقرب الموارد ). || ستم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). جفا و ستم. ( از اقرب الموارد ). || ( ص ) نیک شجاع. ( منتهی الارب ). نیک شجاع پیش دست در جنگ. ( ناظم الاطباء ). مقدم و باجرأت. ( از اقرب الموارد ). عندأو. رجوع به عندأو شود. || بدترین از بلاها. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) مکر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). مکر و حیله. ( ناظم الاطباء ). گویند: اِن تحت طریقتک لعندأوة؛ یعنی در پس سر به زیر افکندن و آرامش تو مکر و حیله ای نهفته است. ( ازمنتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس