عنجه

لغت نامه دهخدا

( عنجة ) عنجة. [ ع َ ن َ ج َ ] ( ع اِ ) بازوی در هودج. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). بازوی در هودج که بوسیله آن ، در را بندند. ( از اقرب الموارد ).
عنجه. [ ع ُ ج َ / ج ِ ] ( اِ ) سرشتن و آغشتن. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). سرشتگی و آغشتگی. ( ناظم الاطباء ). || گرد کردن و جمع نمودن. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). فراهم آمدگی و گردکردگی. ( ناظم الاطباء ).
عنجه. [ ع ُج ُه ْ ] ( ع ص ) مرد خشک و جافی. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس