عنثج. [ ع َ ث َ ] ( ع ص ) بز کوهی فربه درشت اندام. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). عُناثِج. رجوع به عناثج شود. || گشن فربه و درشت اندامی که در هنگام گشنی حالت فتور و سستی در وی پیدا شده و اعراض از آن کند. ( ناظم الاطباء ).
