عَنتَرة بن شَدّاد ( حدود … - ۲۲ هـ. ق. = … - ۶۰۱ م ) . نام کامل وی: عنترة بن شداد بن عمرو بن معاویة بن مخزوم بن ربیعة بن عمرو بن شداد بن قراد العبسی یکی از بزرگ ترین شاعران عرب در دوران قبل از اسلام، و از مشهورترین پهلوانان عرب است. معلقهٔ وی در وصف دلیری، شجاعت و عشق دخترعمویش عَبلَةَ ( دختر مالک ) سروده شده است. عنتره پسر شداد، شخصیتی افسانه ای و قهرمانی از دوران جاهلیت عربستان است. او از خانواده شداد بود و در قبیلهٔ بنی عامر زندگی می کرد. عنتره در دوران جوانی به دلیل قدرت بدنی، شجاعت و نبرد با اسباب جنگ مشهور شد. او به دلیل شعرخوانی و داشتن دانش شعری نیز مشهور بود.
... [مشاهده متن کامل]
عنتره در دوران جنگ های قبیله ای، به دلیل شجاعت و توانایی در نبرد با دشمنان، به عنوان یکی از قهرمانان شناخته می شد. او در جنگ های مختلفی با قبایل مختلفی مبارزه کرد و در نهایت به دستور پادشاه قبیله خود، به عنوان فرمانده ارتش به جنگ با دشمنان فرستاده شد.
عنتره در دوران پایانی زندگی خود، به دلیل شعرخوانی و داشتن دانش شعری مشهور شد. او شعرهای زیبایی دربارهٔ عشق و جنگ نوشت و به دلیل این شعرها، به عنوان یکی از بزرگترین شاعران عرب شناخته می شود.
اشتقاق نام عنتره در نزد عرب بادیه نشین چند کاربرد دارد:
• عنتره: زدن و پراندن مگس. همچنین اگر «ن» در آن اضافه باشد، گفته می شود «العتر».
• العَتْر و العَتْرُ: ذبح کردن.
• العنترة: شایستگی، لیاقت، شجاعت و دلیری در جنگ.
گویند نام «عنترة» لقب وی بوده، و چنان که عنترة بن شداد دلیری، شجاعت، شایستگی در جنگ های متعدد عرب و مخصوصاً در جنگ داحس و الغبراء از خود نشان داده بود وی را «عنترة» لقب داده بودند. همچنین در بعضی روایات آمده است که «عنترة» نام وی بوده است. چنان که معلوم است، در جنگ داحس و الغبراء «عنترة» شایستگی، پهلوانی و شجاعت شایانی از خود نشان داده است، گویند عنترة با ۳۰ نفر حریف بوده است؛ و جنگ «داحس والغبراء» بین «قبیلهٔ عبس» و قبیلهٔ «ذبیان» اتفاق افتاده است و چهل سال ادامه داشته است، و همچنین جنگی که به جنگ بسوس ( حرب البسوس ) مشهور است، این دو جنگ مشهور دوران عرب جاهلیت است. در این ابیات «عنترة» در وصف شمشیر و گرز چنین می سراید:
ترجمه: تو را ـ آن گاه که نیزه ها، از خون من سیراب بودند و از شمشیرهای هندی، خون من می چکید ـ یاد آوردم. سپس خواستم شمشیرها را ببوسم، چراکه می درخشیدند، همچون دندان های سفید تو، آن گاه که می خندی.
... [مشاهده متن کامل]
عنتره در دوران جنگ های قبیله ای، به دلیل شجاعت و توانایی در نبرد با دشمنان، به عنوان یکی از قهرمانان شناخته می شد. او در جنگ های مختلفی با قبایل مختلفی مبارزه کرد و در نهایت به دستور پادشاه قبیله خود، به عنوان فرمانده ارتش به جنگ با دشمنان فرستاده شد.
عنتره در دوران پایانی زندگی خود، به دلیل شعرخوانی و داشتن دانش شعری مشهور شد. او شعرهای زیبایی دربارهٔ عشق و جنگ نوشت و به دلیل این شعرها، به عنوان یکی از بزرگترین شاعران عرب شناخته می شود.
اشتقاق نام عنتره در نزد عرب بادیه نشین چند کاربرد دارد:
• عنتره: زدن و پراندن مگس. همچنین اگر «ن» در آن اضافه باشد، گفته می شود «العتر».
• العَتْر و العَتْرُ: ذبح کردن.
• العنترة: شایستگی، لیاقت، شجاعت و دلیری در جنگ.
گویند نام «عنترة» لقب وی بوده، و چنان که عنترة بن شداد دلیری، شجاعت، شایستگی در جنگ های متعدد عرب و مخصوصاً در جنگ داحس و الغبراء از خود نشان داده بود وی را «عنترة» لقب داده بودند. همچنین در بعضی روایات آمده است که «عنترة» نام وی بوده است. چنان که معلوم است، در جنگ داحس و الغبراء «عنترة» شایستگی، پهلوانی و شجاعت شایانی از خود نشان داده است، گویند عنترة با ۳۰ نفر حریف بوده است؛ و جنگ «داحس والغبراء» بین «قبیلهٔ عبس» و قبیلهٔ «ذبیان» اتفاق افتاده است و چهل سال ادامه داشته است، و همچنین جنگی که به جنگ بسوس ( حرب البسوس ) مشهور است، این دو جنگ مشهور دوران عرب جاهلیت است. در این ابیات «عنترة» در وصف شمشیر و گرز چنین می سراید:
ترجمه: تو را ـ آن گاه که نیزه ها، از خون من سیراب بودند و از شمشیرهای هندی، خون من می چکید ـ یاد آوردم. سپس خواستم شمشیرها را ببوسم، چراکه می درخشیدند، همچون دندان های سفید تو، آن گاه که می خندی.
