عنبه
لغت نامه دهخدا
عنبة. [ عَم ْ ب َ ] ( معرب ، اِ ) معرب انبه. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به انبه شود.
عنبة. [ ع ِ ن َ ب َ ] ( اِخ ) چاهی است به مدینه. ( منتهی الارب ). بئر ابی عنبة، چاهی است در نزدیکی مدینه. ( از معجم البلدان ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید