عنایت، حمید (تهران ۱۳۱۱ـ اروپا ۱۳۶۱ش)
عنایت، حمید
استاد علوم سیاسی و مترجم ایرانی. از دانشگاه تهران در رشتۀ علوم سیاسی دانشنامۀ لیسانس گرفت. سپس مترجم سفارت ژاپن در ایران شد و برای مدتی کوتاه به حزب تودۀ ایران پیوست. به انگلستان رفت و از مدرسۀ اقتصاد و علوم سیاسی لندن در رشتۀ علوم سیاسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در این سال ها ضمن کار در بی بی سی ، در چند جا نیز تدریس کرد. در ۱۳۴۴ش در دانشگاه خارطوم سودان تدریس کرد. دو دوره (۱۳۴۸ تا ۱۳۵۴ش) مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران بود. سپس برای فرصت مطالعاتی، به لندن رفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در بازگشت به انگلستان، عضو هیئت آموزشی کالج سنت آنتونی در دانشگاه آکسفورد شد. در ۱۹۵۹ در مقام دومین مدرّس تاریخ جدید خاورمیانه در آکسفورد، جانشین آلبرت حورانی شد، اما مدت زیادی در این سمت نماند. در پروازی از فرانسه به انگلستان، براثر سکتۀ قلبی درگذشت. از آثارش: بنیاد فلسفۀ سیاسی در غرب (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ جهانی از خود بیگانه (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ اسلام و سوسیالیسم در مصر (تهران، ۱۳۵۰ش)؛ سیری در اندیشۀ سیاسی عرب (تهران، ۱۳۷۶ش)؛ شش گفتار دربارۀ دین و جامعه (تهران، ۱۳۵۳ش)؛ اندیشۀ سیاسی در اسلام معاصر (تهران، ۱۳۶۲ش). از ترجمه های او: سیاست، ارسطو (تهران، ۱۳۳۷ش)؛ تاریخ طبیعی دین، دیوید هیوم (تهران، ۱۳۵۶ش)؛ فلسفۀ هگل، استیس (تهران، ۱۳۴۷ش)؛ خدایگان و بنده، هگل؛ عقل در تاریخ، هگل (تهران، ۱۳۵۶ش)؛ بنیاد مابعدالطّبیعی 'اخلاق، کانت (با همکاری علی قیصری، تهران، ۱۳۶۹ش).
عنایت، حمید
استاد علوم سیاسی و مترجم ایرانی. از دانشگاه تهران در رشتۀ علوم سیاسی دانشنامۀ لیسانس گرفت. سپس مترجم سفارت ژاپن در ایران شد و برای مدتی کوتاه به حزب تودۀ ایران پیوست. به انگلستان رفت و از مدرسۀ اقتصاد و علوم سیاسی لندن در رشتۀ علوم سیاسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در این سال ها ضمن کار در بی بی سی ، در چند جا نیز تدریس کرد. در ۱۳۴۴ش در دانشگاه خارطوم سودان تدریس کرد. دو دوره (۱۳۴۸ تا ۱۳۵۴ش) مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران بود. سپس برای فرصت مطالعاتی، به لندن رفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، در بازگشت به انگلستان، عضو هیئت آموزشی کالج سنت آنتونی در دانشگاه آکسفورد شد. در ۱۹۵۹ در مقام دومین مدرّس تاریخ جدید خاورمیانه در آکسفورد، جانشین آلبرت حورانی شد، اما مدت زیادی در این سمت نماند. در پروازی از فرانسه به انگلستان، براثر سکتۀ قلبی درگذشت. از آثارش: بنیاد فلسفۀ سیاسی در غرب (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ جهانی از خود بیگانه (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ اسلام و سوسیالیسم در مصر (تهران، ۱۳۵۰ش)؛ سیری در اندیشۀ سیاسی عرب (تهران، ۱۳۷۶ش)؛ شش گفتار دربارۀ دین و جامعه (تهران، ۱۳۵۳ش)؛ اندیشۀ سیاسی در اسلام معاصر (تهران، ۱۳۶۲ش). از ترجمه های او: سیاست، ارسطو (تهران، ۱۳۳۷ش)؛ تاریخ طبیعی دین، دیوید هیوم (تهران، ۱۳۵۶ش)؛ فلسفۀ هگل، استیس (تهران، ۱۳۴۷ش)؛ خدایگان و بنده، هگل؛ عقل در تاریخ، هگل (تهران، ۱۳۵۶ش)؛ بنیاد مابعدالطّبیعی 'اخلاق، کانت (با همکاری علی قیصری، تهران، ۱۳۶۹ش).