عنابل

لغت نامه دهخدا

عنابل.[ ع ُ ب ِ ] ( ع ص ) زه درشت سطبر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). وتر سخت و درشت. ( از اقرب الموارد ). || مرد تمام اندام و سطبر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مرد ضخیم و درشت. || سخت و محکم. ج ، عَنابل. ( از اقرب الموارد ).

عنابل.[ ع َ ب ِ ] ( ع اِ ) ج ِ عُنابل. رجوع به عُنابل شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس