عنابس
لغت نامه دهخدا
عنابس. [ ع َ ب ِ ] ( ع اِ ) ج ِ عنبسة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به عَنبسة شود.
عنابس. [ ع َ ب ِ ] ( اِخ ) نام شش تن در قریش از اولاد امیةبن عبدشمس ، آن شش کس حرب و ابوحرب و سفیان و ابوسفیان و عمرو و ابوعمرو باشند که لقب عنابس ، یعنی شیر یافته اند. و جز این شش تن را اعیاص خوانند. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید