عمیته

لغت نامه دهخدا

( عمیتة ) عمیتة. [ ع َ ت َ ] ( ع اِ ) یک نواله از پشم و صوف حلقه کرده. ( منتهی الارب ). یک قطعه از پشم حلقه شده که در دست گیرند تا آن را بریسند. ( از اقرب الموارد ). ج ، اَعْمِتة، عُمُت ، عَمیت ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد )، عَمائت. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس