عمیاء

لغت نامه دهخدا

عمیاء. [ ع َم ْ ] ( ع ص ) مؤنث أعمی ̍. کور. نابینا. ج ، عُمی ، عمیاوات. رجوع به اعمی شود.
- علی العمیاء ؛ کورانه. کورکورانه. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ معین

(عَ ) [ ع . ] (ص . ) مؤنث اعمی ، زن نابینا.

پیشنهاد کاربران

بپرس