عمومت
لغت نامه دهخدا
عمومة. [ ع ُ م َ ] ( ع مص ) عمومت. عَم گردیدن. ( از منتهی الارب ): بینی و بین فلان عمومة ( از اقرب الموارد )؛ بین من و او نسبت ِ عم بودن موجوداست. || ( اِ ) ج ِ عم . رجوع به عم شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید