عمواوغلی، محمّد (اسکو ۱۲۶۰ ش)
(نام اصلی: محمد کهنمویی) قالی باف ایرانی. اهل روستای کهنمو در آذربایجان بود. سپس در مشهد ساکن شد. شهرت او مرهون دو پسرش، عبدالمحمد و علی خان، است که بعد از فوت او، هر یک کارگاه های بزرگی را اداره کردند و به درجۀ استادی رسیدند. کارگاه های برادران عمواوغلی از نوع متمرکز و بزرگ بود که استادکاران و کارگران بسیاری در آن ها کار می کردند. عباسعلی صابر و میرزا عبدالعلی تبریزی، از استادکاران مشهور، در ابتدا در کارگاه های عمواوغلی کار می کردند. تخصص و سبک کار برادران عمواوغلی در زمینۀ بافت فرش های ۱۰۰ مقات به بالاست (یک مَقات یا مُقاط در خراسان برابر با ۱۲هزار گره فرش است). فرش عمواوغلی به سبب ریزبافی و ظرافت بافت و نیز بزرگ پارچه بودن مشهور شد و آستان قدس رضوی و کاخ های سلطنتی از آن استقبال کردند. نمونه قالی های عمواوغلی، که هم اکنون در موزۀ فرش ایران و موزۀ کاخ سعدآباد در معرض دید تماشاگران گذاشته شده، از معدود شاهکارهای فرش در تاریخ قالی بافی ایران است. عبدالمحمد عمواوغلی در ۱۳۱۶ و علی خان عمواوغلی در ۱۳۳۶ش درگذشتند.
(نام اصلی: محمد کهنمویی) قالی باف ایرانی. اهل روستای کهنمو در آذربایجان بود. سپس در مشهد ساکن شد. شهرت او مرهون دو پسرش، عبدالمحمد و علی خان، است که بعد از فوت او، هر یک کارگاه های بزرگی را اداره کردند و به درجۀ استادی رسیدند. کارگاه های برادران عمواوغلی از نوع متمرکز و بزرگ بود که استادکاران و کارگران بسیاری در آن ها کار می کردند. عباسعلی صابر و میرزا عبدالعلی تبریزی، از استادکاران مشهور، در ابتدا در کارگاه های عمواوغلی کار می کردند. تخصص و سبک کار برادران عمواوغلی در زمینۀ بافت فرش های ۱۰۰ مقات به بالاست (یک مَقات یا مُقاط در خراسان برابر با ۱۲هزار گره فرش است). فرش عمواوغلی به سبب ریزبافی و ظرافت بافت و نیز بزرگ پارچه بودن مشهور شد و آستان قدس رضوی و کاخ های سلطنتی از آن استقبال کردند. نمونه قالی های عمواوغلی، که هم اکنون در موزۀ فرش ایران و موزۀ کاخ سعدآباد در معرض دید تماشاگران گذاشته شده، از معدود شاهکارهای فرش در تاریخ قالی بافی ایران است. عبدالمحمد عمواوغلی در ۱۳۱۶ و علی خان عمواوغلی در ۱۳۳۶ش درگذشتند.
wikijoo: عمواوغلی،_محمد_(اسکو_۱۲۶۰_ش)