پروژه کوبا، همچنین به عنوان عملیات مونگوس شناخته می شود، مجموع ای از عملیات های گسترده حمله های تروریستی علیه غیرنظامیان و عملیات های مخفی بود که توسط آژانس اطلاعات مرکزی ایالات متحده در کوبا انجام شد. این رسماً در ۳۰ نوامبر ۱۹۶۱ توسط رئیس جمهور آمریکا جان اف کندی مجاز شد. نام عملیات مونگوس در جلسه قبلی کاخ سفید در ۴ نوامبر ۱۹۶۱توافق شده بود. عملیات به پایان رسید جی ام ویو، ایستگاه جمع آوری اطلاعات و عملیات مخفی ایالات متحده که یک سال قبل در میامی، فلوریدا تأسیس شد، و توسط ژنرال نیروی هوایی ایالات متحده، ادوارد لنزدیل در سمت نظامی رهبری می شد. و ویلیام کینگ هاروی در سیا و پس از تهاجم شکست خورده به خلیج خوک ها وارد عمل شدند.
... [مشاهده متن کامل]
عملیات مونگوس یک برنامه مخفی علیه کوبا بود که هدف آن حذف کمونیست ها از قدرت بود، که تمرکز اصلی دولت کندی بود. سندی از وزارت امور خارجه ایالات متحده تأیید می کند که هدف این پروژه "کمک به کوبا برای سرنگونی رژیم کمونیستی، از جمله رهبر آن فیدل کاسترو، بود و هدف آن "شورشی بود که می تواند تا اکتبر۱۹۶۲در کوبا رخ دهد". سیاستگذاران ایالات متحده همچنین می خواستند "دولت جدیدی را ببینند که ایالات متحده بتواند با آن در صلح زندگی کند".
سازمان سیا در یک توطئه عجیب و غریب با وانمود کردن ظهور دوم مسیح در کوبا قصد شوراندن مردم را علیه دولت کمونیستی کوبا داشت. کوبایی ها مردمی عمیقاً مذهبی هستند و اگر نشانه ای الهی علیه حکومت کاسترو وجود داشته باشد، شورش می کنند. سیا حتی برنامه ریزی کرد که گلوله های ستاره ای را از زیردریایی پرتاب کند تا آسمان را «به طور الهی» روشن کند، زیرا فقط به مردم می گفت که مسیح بازگشته است. کمی احمقانه خواهد بود اگرچه شخص مسئول آن به شدت وجود چنین طرحی را انکار کرد، اسناد آن زمان خلاف آن را ثابت می کند.
افزایش قدرت فیدل کاسترو در سال ۱۹۴۸ توسط سازمان سیا از دیده شده بود. با به قدرت رسیدن او، سیا به طور فزاینده ای نگران اقدامات و دیدگاه های سیاسی او شد. در اواخر دهه۱۹۵۰، سیا شروع به جمع آوری اطلاعات بیشتر در مورد کاسترو کرد، به گمان اینکه او یک کمونیست است. سازمان در ابتدا نتوانست شواهد محکمی مبنی بر کمونیست بودن کاسترو کشف کند. با این حال، سیا همچنان نگران این بود که چگونه دولت کاسترو مواضع طرفدار کمونیستی را اتخاذ کرد. اطلاعات سیا به این نتیجه رسید که افراد مورد اعتماد کاسترو، ارنستو چه گوارا و رائول کاسترو روز، هر دو تمایل های کمونیستی داشتند. ژنرال تشارلز پی کابل در نوامبر۱۹۵۹خاطرنشان کرد که در حالی که کاسترو کمونیست نبود، به حزب کمونیست در کوبا فرصت آزاد داد تا رشد کند و پیام خود را منتشر کند. با این وجود، تا دسامبر، طرح هایی از قبل بین مقام های بلندپایه سیاست خارجی ایالات متحده که خواستار سرنگونی دولت کاسترو بودند، دست به دست می شد. یک گزارش رسمی از سیا بیان می کند که تا مارس ۱۹۶۰، ایالات متحده قبلاً تصمیم گرفته بود که فیدل کاسترو باید آواره شود. به دلیل ترس ایالات متحده از پیامدهای سازمان ملل، این طرح در بالاترین سطح محرمانه نگه داشته شد.
... [مشاهده متن کامل]
عملیات مونگوس یک برنامه مخفی علیه کوبا بود که هدف آن حذف کمونیست ها از قدرت بود، که تمرکز اصلی دولت کندی بود. سندی از وزارت امور خارجه ایالات متحده تأیید می کند که هدف این پروژه "کمک به کوبا برای سرنگونی رژیم کمونیستی، از جمله رهبر آن فیدل کاسترو، بود و هدف آن "شورشی بود که می تواند تا اکتبر۱۹۶۲در کوبا رخ دهد". سیاستگذاران ایالات متحده همچنین می خواستند "دولت جدیدی را ببینند که ایالات متحده بتواند با آن در صلح زندگی کند".
سازمان سیا در یک توطئه عجیب و غریب با وانمود کردن ظهور دوم مسیح در کوبا قصد شوراندن مردم را علیه دولت کمونیستی کوبا داشت. کوبایی ها مردمی عمیقاً مذهبی هستند و اگر نشانه ای الهی علیه حکومت کاسترو وجود داشته باشد، شورش می کنند. سیا حتی برنامه ریزی کرد که گلوله های ستاره ای را از زیردریایی پرتاب کند تا آسمان را «به طور الهی» روشن کند، زیرا فقط به مردم می گفت که مسیح بازگشته است. کمی احمقانه خواهد بود اگرچه شخص مسئول آن به شدت وجود چنین طرحی را انکار کرد، اسناد آن زمان خلاف آن را ثابت می کند.
افزایش قدرت فیدل کاسترو در سال ۱۹۴۸ توسط سازمان سیا از دیده شده بود. با به قدرت رسیدن او، سیا به طور فزاینده ای نگران اقدامات و دیدگاه های سیاسی او شد. در اواخر دهه۱۹۵۰، سیا شروع به جمع آوری اطلاعات بیشتر در مورد کاسترو کرد، به گمان اینکه او یک کمونیست است. سازمان در ابتدا نتوانست شواهد محکمی مبنی بر کمونیست بودن کاسترو کشف کند. با این حال، سیا همچنان نگران این بود که چگونه دولت کاسترو مواضع طرفدار کمونیستی را اتخاذ کرد. اطلاعات سیا به این نتیجه رسید که افراد مورد اعتماد کاسترو، ارنستو چه گوارا و رائول کاسترو روز، هر دو تمایل های کمونیستی داشتند. ژنرال تشارلز پی کابل در نوامبر۱۹۵۹خاطرنشان کرد که در حالی که کاسترو کمونیست نبود، به حزب کمونیست در کوبا فرصت آزاد داد تا رشد کند و پیام خود را منتشر کند. با این وجود، تا دسامبر، طرح هایی از قبل بین مقام های بلندپایه سیاست خارجی ایالات متحده که خواستار سرنگونی دولت کاسترو بودند، دست به دست می شد. یک گزارش رسمی از سیا بیان می کند که تا مارس ۱۹۶۰، ایالات متحده قبلاً تصمیم گرفته بود که فیدل کاسترو باید آواره شود. به دلیل ترس ایالات متحده از پیامدهای سازمان ملل، این طرح در بالاترین سطح محرمانه نگه داشته شد.
