عملیات آزادی بلند مدت ( به انگلیسی: Operation Enduring Freedom ) ( اختصاری OEF ) نامی رسمی از طرف ایالات متحده بر روی نخستین دورهٔ جنگ در افغانستان پس از حمله به این کشور بود. این عملیات به همراه سه عملیات کوچک نظامی دیگر زیر پرچم جنگ با تروریسم شامل عملیات آزادی عراق ( تا تاریخ ۱۹ اوت ۲۰۱۰ ) و عملیات های جنگی در آفریقا و فیلیپین انجام می شد. این عملیات پس از ۱۳ سال در تاریخ ۲۸ دسامبر ۲۰۱۴ با فرمان باراک اوباما پایان یافت. ایالات متحده در ۱ ژانویه ۲۰۱۵ عملیات جدیدی را با نام عملیات آزادی سنتینل تحت پرچم جنگ با تروریسم در افغانستان آغاز کرد.
... [مشاهده متن کامل]
OEF به صورت اصلی به جنگ در افغانستان رجوع می شود، دیگر عملیات ها به صورت اعطا شدگی به آن ربط داده می شوند. اگرچه تمام عملیات ها بر روی ضد تروریسم تمرکز می کردند. «عملیات آزادی بلند مدت - افغانستان» کاری مشترک از سوی ایالات متحده، بریتانیا و افغانستان بود که کاملاً جدا از آیساف که عملیات ناتو در مورد ایالات متحده و بریتانیا محسوب می شد، اجرا می گردید.
این عملیات دارای چندین «زیر عملیات» بود.
• عملیات آزادی بلند مدت - افغانستان ( OEF - A )
• عملیات آزادی بلند مدت - فیلیپین ( OEF - P ) ( نام قدیمی "Operation Freedom Eagle" )
• عملیات آزادی بلند مدت - شبه جزیره شمال شرقی آفریقا ( OEF - HOA )
• عملیات آزادی بلند مدت - صحرای ترانس، آفریقا ( OEF - TS )
در ۷ اکتبر ۲۰۰۱، عملیات رزمی اولیه ای شامل حملات هوایی توسط جنگنده های بمب افکن بی - ۱ لانسر، اف - ۱۴ تام کت، اف - ۱۸هورنت، تاماهاک بی جی ام - ۱۰۹، بی - ۲ اسپیریت و بی - ۵۲ استراتوفورترس بمباران افغانستان را شروع کردند و عملیات آغاز شد. عملیات اصلی OEF - A که توسط رئیس جمهور پیشین جرج دبیلو بوش در بیانیه ۲۰ام سپتامبر در کنگره مطرح شده بود، هدف آن ها بمباران و نابودسازی کامل زیرساخت های طالبان در افغانستان، ضبط کمپ های القاعده و دستگیری رهبران آن و دستگیری تمام عاملین و فعالان در زمینهٔ تروریسم بود. در طول بمباران هوایی شهرهای افغانستان به ویژه شهر کابل، ۹۰٪ شهر به طور کامل از بین رفت و غیرنظامیان بسیار زیادی به همراه نیروهای شورشی کشته شدند که منجر به ترک طالبان از شهر و ورود نیروهای ایالات متحده در افغانستان گردید. در ژانویه ۲۰۰۲ بیش از ۱٬۲۰۰ سرباز از نیروهای عملیات مخصوص ایالات متحده برای حمایت دولت و عقب کشاندن تروریست ها از جزیره باسیلان به فیلیپین اعزام شدند. مأموریت های آنان تعلیم سربازان فیلیپین و مردم محلی در کمک های مردمی می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
OEF به صورت اصلی به جنگ در افغانستان رجوع می شود، دیگر عملیات ها به صورت اعطا شدگی به آن ربط داده می شوند. اگرچه تمام عملیات ها بر روی ضد تروریسم تمرکز می کردند. «عملیات آزادی بلند مدت - افغانستان» کاری مشترک از سوی ایالات متحده، بریتانیا و افغانستان بود که کاملاً جدا از آیساف که عملیات ناتو در مورد ایالات متحده و بریتانیا محسوب می شد، اجرا می گردید.
این عملیات دارای چندین «زیر عملیات» بود.
• عملیات آزادی بلند مدت - افغانستان ( OEF - A )
• عملیات آزادی بلند مدت - فیلیپین ( OEF - P ) ( نام قدیمی "Operation Freedom Eagle" )
• عملیات آزادی بلند مدت - شبه جزیره شمال شرقی آفریقا ( OEF - HOA )
• عملیات آزادی بلند مدت - صحرای ترانس، آفریقا ( OEF - TS )
در ۷ اکتبر ۲۰۰۱، عملیات رزمی اولیه ای شامل حملات هوایی توسط جنگنده های بمب افکن بی - ۱ لانسر، اف - ۱۴ تام کت، اف - ۱۸هورنت، تاماهاک بی جی ام - ۱۰۹، بی - ۲ اسپیریت و بی - ۵۲ استراتوفورترس بمباران افغانستان را شروع کردند و عملیات آغاز شد. عملیات اصلی OEF - A که توسط رئیس جمهور پیشین جرج دبیلو بوش در بیانیه ۲۰ام سپتامبر در کنگره مطرح شده بود، هدف آن ها بمباران و نابودسازی کامل زیرساخت های طالبان در افغانستان، ضبط کمپ های القاعده و دستگیری رهبران آن و دستگیری تمام عاملین و فعالان در زمینهٔ تروریسم بود. در طول بمباران هوایی شهرهای افغانستان به ویژه شهر کابل، ۹۰٪ شهر به طور کامل از بین رفت و غیرنظامیان بسیار زیادی به همراه نیروهای شورشی کشته شدند که منجر به ترک طالبان از شهر و ورود نیروهای ایالات متحده در افغانستان گردید. در ژانویه ۲۰۰۲ بیش از ۱٬۲۰۰ سرباز از نیروهای عملیات مخصوص ایالات متحده برای حمایت دولت و عقب کشاندن تروریست ها از جزیره باسیلان به فیلیپین اعزام شدند. مأموریت های آنان تعلیم سربازان فیلیپین و مردم محلی در کمک های مردمی می باشد.
