عمل گزاری. [ ع َ م َ گ ُ ] ( حامص مرکب ) انجام دادن عمل. ادای عمل دیوانی. سپردن عمل دیوانی به کسی : از تو سخن عمل گزاری از بنده دعا ز بخت یاری.نظامی.
