عمل خانه

لغت نامه دهخدا

عمل خانه. [ ع َ م َ ن َ / ن ِ ]( اِ مرکب ) دیوانخانه. ( غیاث اللغات ). جای نشستن حاکم و عامل و دیوانخانه. و آن را در عرف هندوستان «کچهری » گویند. ( آنندراج ). رجوع به عمل شود :
عمل خانه دل به فرمان توست
زبان خود عمل دار دیوان توست.
نظامی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) محل عمل جای عمل .

پیشنهاد کاربران

- عمل خانه ؛ جای عمل. رجوع به عمل شود:
عمل خانه دل بفرمان تست
زبان خود عمل دار دیوان تست.
نظامی.
عمل خانه : کارخانه .
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص 259 ) .

بپرس