عمل

[ویکی فقه] عمل، به کار گفته می شود.
از آن در همه ابواب فقه سخن گفته اند.
معنای عمل
به گفته برخی لغویان، عمل عبارت است از هر کاری که از روی قصد انجام گیرد و از نظرگستره اخص از «فعل» است؛ زیرا فعل بر کار بدون قصد نیز اطلاق می شود. به گفته برخی دیگر، عمل به کاری گفته می شود که از روی عقل و اندیشه باشد؛ از این رو، قرین علم قرار می گیرد؛ لیکن فعل اعم است.
انواع عمل
عمل دو گونه است:۱. عمل جوارحی که با اعضای بدن انجام می شود، مانند نماز و روزه .۲. عمل جوانحی که منشأ آن روح و قلب آدمی است، مانند نیّت ، عقیده و حب و بغض .
حکم تکلیفی
...

[ویکی الکتاب] معنی عَمَل: عمل - کار(عمل ، عبارت از هر فعلی است که از جانداری با قصد انجام شود ، پس عمل اخص از فعل است ، چون فعل به کارهایی هم که از حیوانات بدون قصد سر میزند ، اطلاق میشود ، و حتی گاهی در جمادات نیز اطلاق میشود ، ولی کلمه عمل کمتر در اینگونه موارد اطلاق میگردد...
معنی عَمِلَ: انجام داد
معنی أَمَلُ: آرزو
معنی لَمْ یَحْمِلُوهَا: به آن عمل نکردند (آن را حمل نکردند کنایه از این است که به آن عمل نکردند)
معنی نَعْمَلُ: عمل می نماییم (کُُنَّا نَعْمَلُ :عمل می نمودیم)
معنی ﭐعْمَلُواْ: عمل کنید
معنی نَعْمَلَ: که عمل کنیم
معنی عَامِلٍ: عمل کننده
معنی عَامِلُونَ: عمل کنندگان
معنی عَمَلُکُمْ: عمل شما- کارشما
ریشه کلمه:
عمل (۳۶۰ بار)

عمل (ریاضیات). در ریاضیات، عمل[ ۱] ( به انگلیسی: operation ) یک محاسبه با استفاده از صفر یا تعداد بیشتری مقادیر ورودی ( که عملوند خوانده می شوند ) است که یک مقداری را خروجی می دهند. معمول ترین عمل های مطالعه شده عمل های دوتایی مانند جمع و ضرب هستند.

عمل (ریاضیات). عمل (ریاضیات)(operation)
به کاربستن قاعده ای معیّن برای ترکیب کردن دو یا چند شیء ریاضی یا تبدیل یک شیء، و به دست آوردن شیء تازه ای از شیء یا اشیاء قبلی. جمع، تفریق، ضرب، و تقسیم چهارعمل اصلی اعدادند. عمل جمع ماتریس ها شبیه جمع اعداد، با شرایطی خاص، است، اما دو نوع ضرب متفاوت برای بردارها به کار می رود: ضرب برداری و ضرب اسکالر. مشتق گیری نمونه ای از عملی است که روی یک شیء (تابع) صورت می گیرد تا شیء دیگری (مشتق آن) به دست آید. به بیان ریاضی، هر عمل روی مجموعهای چون S، مرکب از عددها، بردارها، ماتریس ها، توابع یا هر نوع دیگر از اشیاء ریاضی، تابعی است که دامنهاش مرکب از nتایی های مرتب (x۱, x۲, ...xn) از اعضای S و بُردش در S است. عمل را یکتایی، دوتایی، سه تایی و غیره می گویند، برحسب این کهn برابر با ۱، ۲، ۳، و غیره باشد. نیز ← عمل تعویض پذیر؛ عمل شرکت پذیر؛ عمل توزیع پذیر

عمل (موسیقی). از اصطلاحات قدیم موسیقی ایران. به معنای نواختن و خواندن موسیقی و اجرای آن است و در مقابل واژه عِلم به کار می رود. نوعی تصنیف با شعر پارسی است و عبدالقادر مراغی در جامع الالحان در این باره چنین آورده است: «... اما عَمَل و آن را بر ابیات پارسی تصنیف کنند و آن را طریقۀ جدول و مطلع و صوت میانخانه و تشییعه باشد...». چنان که موسیقی در اصطلاحات موسیقی علمی و موسیقی عَمَلی رایج است و عملۀ طرب به معنای اجراکنندگان موسیقی یا به عبارت دیگر نوازندگان است. این واژه به مفهوم آهنگ سازی و بداهه پردازی نیز به کار رفته است. به عمل آوردن به معنای روان کردن و پخته اجراکردن موسیقی با آهنگی خاص است.