امیر لشعرائ ابوالنجیب شهاب الدین بخارایی شاعر ایرانی نیمه دوم قر. ۵ ه. مولد و منشا او بخاراست . وی پس از کسب مهارت در شعر و ادب بسمرقند رفت و بدربار آل خاقان راه یافت و بشرف و افتخار ثروت رسید . عمعق از ملوک آل خاقان با شمس الملک نصر ابن ابراهیم و خضر خان بن ابراهیم و احمد خان بن خضر خان و محمود خان ابن شمس الملک نصر و رکن الدین ابو المظفر طمغاج خان بن مسعود قدر خان جبرئیل بن عمر و ارسلان خان محمد بن سلیمان و ابوالمعالی حسن تگین قلج طمغاج بن علی و رکن الدین محمود بن محمد معاصر بود و آنانرا مدح گفت و از سلاجقه باسنجر رابطهداشت و پس از مرگ دختر سنجر مرثیه ای سرود . عمعق از علوم متداول آگاه بود. قصاید او بانواع صنایع مشحون است . در تشبیه مهارت دارد . دیوانش بطبع رسیده ( از مجموع ۷٠٠٠ بیت که بدو نسبت داده اند در دیوان چاپی فقط ۶۱۴ بیت آمده ).
