عمرو بن هند

دانشنامه آزاد فارسی

عَمْرو بنِ هِنْد ( ۵۵۴ـ۵۷۰)
(شهرت: عَمْرو بن مُنْذَر) امیر لخمی حیره. پدر عمرو منذر بن امری القیس نام داشت ولی او را به نام مادرش خوانده اند. به سبب سرسختی و قدرتش به «مُضَرَّطِ الْحِجاره» و «مُحّرِق ثانی» معروف شد. پس از مرگ پدر، یا برادرش، به امارت حیره رسید و شانزده سال حکومت کرد. مردی ستمگر و بدسیرت بود و در عین حال، به شعر و شاعری علاقه داشت و در دربارش شاعران بزرگی چون طرفة بن العبد حضور داشتند، اما برخی از همین شاعران او را هجو کرده اند. وی به دست عمرو بن کلثوم، شاعر مشهور، کشته شد. در سال هفتم امارت او، پیامبر اسلام(ص) متولد شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس