عمرو بن قیس

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] عمرو، به همراه پسرعموی خود در منزل بنی مقاتل به محضر امام حسین علیه السلام وارد شد. در ابتدا عموزاده اش به امام گفت: «این سیاهی که در محاسن شما می بینم از خضاب است یا موی شما بدین رنگ است؟».
حضرت فرمود: «خضاب است، موی ما بنی هاشم زود سپید می شود... آیا برای یاری من آمده اید؟»
عمرو بن قیس گفت: «عایله زیادی دارم، مال بسیاری از مردم نزد من است و نمی دانم کار به کجا می انجامد. خوش ندارم امانت مردم از بین برود!» پسرعمویش نیز همانند او پاسخ داد.
امام فرمود: «فانطلقا فلاتسمعا لی واعیة، ولاتریا لی سوادا، فانه من سمع واعیتنا او رای سوادنا فلم یجبنا ولم یغثنا کان حقا علی الله عزوجل ان یکبه علی منخریه فی النار؛ پس از این جا بروید تا فریاد ما را نشنوید و ما را نبینید، همانا هر کس ندای ما را بشنود و یا ما را ببیند و پاسخ نگوید و به یاریمان نشتابد، سزاوار است که خداوند او را به بینی در آتش افکند».
گردباد دنیاگرایی در پوشش فرینده عائله مندی و امانت داری مردم، ابن قیس و عموزاده او را در دام خود نهاد و آن دو را از همراهی با کاروان نور و راهیابی به بهشت جاودان بازداشت و در کویر نفس سرکش جای داد. «و ما الحیوة الدنیا الا متاع الغرور»

پیشنهاد کاربران

عمرو بن قیس، به همراه پسرعموی خود در منزل بنی مقاتل به محضر امام حسین علیه السلام وارد شد. � امام حسین علیه السلام می پرسند که آیا برای یاری من آمده اید؟
عمرو بن قیس گفت: عایله زیادی دارم، مال بسیاری از مردم نزد من است و نمی دانم کار به کجا می انجامد. خوش ندارم امانت مردم از بین برود! پسرعمویش نیز همانند او پاسخ داد.
...
[مشاهده متن کامل]

امام فرمود: فَانْطَلِقَا فَلَا تَسْمَعَا لِی وَاعِیَهً وَ لَا تَرَیَا لِی سَوَاداً فَإِنَّهُ مَنْ سَمِعَ وَاعِیَتَنَا أَوْ رَأَى سَوَادَنَا فَلَمْ یُجِبْنَا وَ لَمْ یُعِنَّا کَانَ‏�حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یُکِبَّهُ عَلَى مَنْخِرَیْهِ فِی النَّارِ؛
امام علیه السّلام به ما فرمود: پس از این جا بروید تا فریاد ما را نشنوید و ما را نبینید، همانا هر کس ندای ما را بشنود و یا ما را ببیند و پاسخ نگوید و به یاریمان نشتابد، سزاوار است که خداوند او را به بینی در آتش افکند.
یا
( برخیزید و از اینجا ) بروید تا فریاد دادخواهى ما را نشنوید، و سیاهى جمعیّت ما را نبینید، زیرا کسى که فریاد دادخواهى ما را بشنود و جمعیت ما را ببیند ولى دعوت ما را نپذیرد و به یارى ما نشتابد بر خداست که او را با صورت در آتش دوزخ بیفکند.
اِنْطَلِقَا: فعل امر و مثنی ، بروید شما دوتا. درضمن ( اِنْطَلَقَا: فعل ماضی مثنی مذکر غایب )
لَا تَسْمَعَا:فعل نهی و مثنی، نشنوید شما دو تا. ( اولین صیغه:یَسمَعُ )
لَا تَرَیَا:فعل نهی و مثنی، نبینید شما دو تا ( اولین صیغه: یَرَی )
سواد در این روایت به معنای سیاهی جمعیت است.

منابع• https://tasrif.reverso.net/تصريف-العربية-الفعل-رَأَى.html

بپرس