عمران واسطی

لغت نامه دهخدا

عمران واسطی. [ ع ِ ن ِ س ِ ] ( اِخ ) ابن ابی عطاء واسطی ، مکنی به ابوحمزه. تابعی بود. رجوع به ابوحمزه واسطی شود.

فرهنگ فارسی

ابن ابی عطائ واسطی مکنی به ابو حمزه تابعی بود

پیشنهاد کاربران

بپرس