عمران تمیمی

لغت نامه دهخدا

عمران تمیمی. [ ع ِ ن ِ ت َ ] ( اِخ ) ابن فَصیل بن عائد تمیمی ، مکنی به ابوخالد. وی از صحابیان بود و گویند که او از صحابیانی است که به هرات رفتند. رجوع به الاصابه ابن حجر، ترجمه شماره 6009 شود.

فرهنگ فارسی

ابن فصیل بن عائد تمیمی مکنی به ابو خالد وی از صحابیان بود و گویند که او از صحابیانی است که به هرات رفتند

پیشنهاد کاربران

بپرس