عمر واشی. [ ع ُ م َ رِ ] ( اِخ ) ابن اسحاق واشی ، مکنی به ابوجعفر. از بزرگان لاهور بوده است و نام او در این لغت نامه «جعفربن اسحاق...» ذکر شده ، اما عوفی آن را «عمربن اسحاق...» ضبط کرده و اشعاری از او در لباب الالباب نقل کرده است. رجوع به «ابوجعفر واشی » و لباب الالباب عوفی ج 1 صص 284 - 286 شود.
فرهنگ فارسی
ابن اسحاق واشی مکنی به ابو جعفر از بزرگان لاهور بوده است و نام او در این لغت نامه جعفر بن اسحاق ذکر شده اما عوفی آنرا عمر بن اسحاق ضبط کرده و اشعاری از او در لباب الالباب نقل کرده است
