عمر موصلی
لغت نامه دهخدا
عمر موصلی. [ ع ُ م َ رِ م َ /مو ص ِ ] ( اِخ ) ابن بدربن سعید موصلی حنفی. ملقب به ضیاءالدین ، مکنی به ابوحفص. از علمای حدیث بود و بسال 557 هَ.ق. در موصل تولد یافت و در سال 622 هَ.ق.در دمشق درگذشت. او راست : 1 - استنباط المعین فی العلل و التاریخ الابن معین. 2 - الجمع بین الصحیحین. 3- العقیدة الصحیحة فی الموضوعات الصریحة. 4 - معرفةالموقوف علی الموقوف. 5 - المغنی عن الحفظ و الکتاب بقولهم لم یصح شی فی هذا الباب. ( از الاعلام زرکلی ). رجوع به مآخذ ذیل شود: الرسائل المستطرفة ص 114. الجواهر المضیئة ج 1 ص 387. الزهراء ج 1 ص 56. علماء بغداد ص 158. شذرات الذهب ج 5 ص 101. کشف الظنون ص 80.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید