عمر ملاصالح سقزی یا عمر فاروقی ( ۱۳۲۵ - ۱۴۰۱ ) نویسنده، مورخ، مصحح و مترجم اهل ایران بود که از وی آثار متعددی در حوزه تاریخ و ادبیات چاپ و منتشر شده است که جزو منابع پژوهشی بویژه تاریخ و ادبیات کردی به حساب می آیند. او همچنین در دهه ۶۰ شمسی به همراه احمد قاضی عضو تحریریه و سردبیر مجله سروه بود.
... [مشاهده متن کامل]
عمر فاروقی در اول بهمن ماه سال ۱۳۲۵ شمسی در روستای سرتکلتو بخش سرشیو شهرستان سقز به دنیا آمد. پدرش ملا محمد رسول پیش نماز همان روستا و مدرس خانقاه نقشبندی سقز بود. در سن چهار سالگی پدرش را از دست داد و به همین دلیل به همراه مادر و دو بردارش به روستای خیدر نقل مکان نمود. او تحصیلات اولیه خود را بصورت حجره نزد ملا سعید خالدی در مسجد همین روستا گذراند. همزمان با کمک صوفی محمد صادق کرفتوئی قرآن و گلستان سعدی را آموخت. سپس برای ادامه تحصیل به مدرسه شاهپور سقز رفت. در سال ۱۳۳۷ شمسی هنگامی که ساختمان دخانیات سقز احداث شد آنجا استخدام و مشغول به کار شد. او به طور شبانه در مدرسه کزازی کرمانشاه ادامه تحصیل نمود. او از ابتدای سال ۱۴۰۱ دچار بیماری شد و در ۴ آبان ۱۴۰۱ در سقز درگذشت و در قطعه هنرمندان آرامستان آیچی این شهر به خاک سپرده شد.
در سال ۱۳۴۶ زمانی که مشغول گذراندن خدمت سربازی بود اولین شعر خود را سرود که بعدها در سال ۱۳۴۹در بخش شعر و ادبیات روزنامه اطلاعات به چاپ رسید. بعدها اشعار، متون و نقدهای او در جراید مختلف مانند کیهان، فردوسی، جوانان، آیندگان و پیشگام چاپ شد. در سال ۱۳۵۳ به استخدام اداره فرهنگ و هنر درآمد. نمایشنامه «شهید دوم» را نوشت که یکی از متون برگزیده جشنواره تئاتر ایران شد و با داوری اساتید فن محمدعلی کشاورز و آتش تقی پور برای اجرا انتخاب گردید. در زمستان سال ۱۳۵۶ مجموعه شعر فارسی او با نام «فصل سنگین غربت» توسط انتشارات روزبهان در تهران به چاپ رسید و همزمان به عضویت کانون نویسندگان ایران پذیرفته شد. درسال ۱۳۵۷و ۱۳۵۸ شمسی شعرهای فارسی وکردی او در آوازهای جنبش انتشارات ارس تهران وبانگه واز وریگای ژیان به زبان کردی چاپ شدند. درسال ۱۳۶۲ از خدمات دولتی منفصل و به کار کتابفروشی وعریضه نویسی مشغول شد و همزمان کتاب او بنام "نگاهی به تاریخ و فرهنگ کردستان" توسط انتشارات شرق در تهران چاپ شد. در همین سال با انتشار مجله کردی سروه، به درخواست ماموستا هیمن با این مجله شروع به همکاری نمود. حاصل همکاری او با سروه چاپ ۱۵۰ مقاله تاریخی وادبی در سروه بود. همچنین بیست مقاله تاریخی در مجله کردی ئاوینه، سی مقاله در مجله مهاباد، ۷۰ مقاله در ابیدر و۸۷ مقاله در هفته نامه سیروان و ده ها مقاله در دیگر روزنامه ها وهفته نامه های سنندج وتهران از او چاپ شده است.
... [مشاهده متن کامل]
عمر فاروقی در اول بهمن ماه سال ۱۳۲۵ شمسی در روستای سرتکلتو بخش سرشیو شهرستان سقز به دنیا آمد. پدرش ملا محمد رسول پیش نماز همان روستا و مدرس خانقاه نقشبندی سقز بود. در سن چهار سالگی پدرش را از دست داد و به همین دلیل به همراه مادر و دو بردارش به روستای خیدر نقل مکان نمود. او تحصیلات اولیه خود را بصورت حجره نزد ملا سعید خالدی در مسجد همین روستا گذراند. همزمان با کمک صوفی محمد صادق کرفتوئی قرآن و گلستان سعدی را آموخت. سپس برای ادامه تحصیل به مدرسه شاهپور سقز رفت. در سال ۱۳۳۷ شمسی هنگامی که ساختمان دخانیات سقز احداث شد آنجا استخدام و مشغول به کار شد. او به طور شبانه در مدرسه کزازی کرمانشاه ادامه تحصیل نمود. او از ابتدای سال ۱۴۰۱ دچار بیماری شد و در ۴ آبان ۱۴۰۱ در سقز درگذشت و در قطعه هنرمندان آرامستان آیچی این شهر به خاک سپرده شد.
در سال ۱۳۴۶ زمانی که مشغول گذراندن خدمت سربازی بود اولین شعر خود را سرود که بعدها در سال ۱۳۴۹در بخش شعر و ادبیات روزنامه اطلاعات به چاپ رسید. بعدها اشعار، متون و نقدهای او در جراید مختلف مانند کیهان، فردوسی، جوانان، آیندگان و پیشگام چاپ شد. در سال ۱۳۵۳ به استخدام اداره فرهنگ و هنر درآمد. نمایشنامه «شهید دوم» را نوشت که یکی از متون برگزیده جشنواره تئاتر ایران شد و با داوری اساتید فن محمدعلی کشاورز و آتش تقی پور برای اجرا انتخاب گردید. در زمستان سال ۱۳۵۶ مجموعه شعر فارسی او با نام «فصل سنگین غربت» توسط انتشارات روزبهان در تهران به چاپ رسید و همزمان به عضویت کانون نویسندگان ایران پذیرفته شد. درسال ۱۳۵۷و ۱۳۵۸ شمسی شعرهای فارسی وکردی او در آوازهای جنبش انتشارات ارس تهران وبانگه واز وریگای ژیان به زبان کردی چاپ شدند. درسال ۱۳۶۲ از خدمات دولتی منفصل و به کار کتابفروشی وعریضه نویسی مشغول شد و همزمان کتاب او بنام "نگاهی به تاریخ و فرهنگ کردستان" توسط انتشارات شرق در تهران چاپ شد. در همین سال با انتشار مجله کردی سروه، به درخواست ماموستا هیمن با این مجله شروع به همکاری نمود. حاصل همکاری او با سروه چاپ ۱۵۰ مقاله تاریخی وادبی در سروه بود. همچنین بیست مقاله تاریخی در مجله کردی ئاوینه، سی مقاله در مجله مهاباد، ۷۰ مقاله در ابیدر و۸۷ مقاله در هفته نامه سیروان و ده ها مقاله در دیگر روزنامه ها وهفته نامه های سنندج وتهران از او چاپ شده است.
