عمر مرینی

لغت نامه دهخدا

عمر مرینی. [ ع ُ م َ رِ م َ ] ( اِخ ) ابن ابی بکربن عبدالحق مرینی ، مکنی به ابوحفص. از امرای دولت بنی مرین در مغرب اقصی. بسال 656 هَ.ق. پس از درگذشت پدرش ، با وی بیعت شد، سپس عمش یعقوب بن عبدالحق بر او غلبه کرد و فقط شهر مکناسة را بدو واگذاشت. وی در سال 658 هَ.ق. در آنجا به دست برخی از خویشان خود به قتل رسید. ( از الاعلام زرکلی از الاستقصاء ج 2 ص 10، و الذخیرة السنیة ص 92 و جذوةالاقتباس ص 284 ).

عمر مرینی. [ ع ُ م َ رِ م َ ] ( اِخ ) ابن عثمان بن یعقوب مرینی ، مکنی به ابوعلی. از سلاطین بنی مرین در مغرب. وی بسال 696 هَ.ق. متولد شد و در سال 734 هَ.ق. به دست برادر خویش به قتل رسید. رجوع به ابوعلی ( عمربن ابی سعید... ) و مآخذ ذیل شود: الاعلام زرکلی چ 2 ج 5 ص 214. الاستقصاء ج 2 ص 51. جذوة الاقتباس ص 285.

فرهنگ فارسی

ابن عثمان بن یعقوب مرینی مکنی به ابو علی از سلاطین بنی مرین در مغرب وی بسال ۶۹۶ قمری متولد شد و در سال ۷۳۴ قمری بدست برادر خویش بقتل رسید

پیشنهاد کاربران

بپرس