عمر مخزومی

لغت نامه دهخدا

عمر مخزومی. [ ع ُ م َ رِ م َ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲبن ابی ربیعه مخزومی قرشی ، مکنی به ابوالخطاب. وی در روزگار خود دقیق ترین و لطیف ترین شعرای قریش بود و او را همانند جریر و فرزدق شمرده اند. او در سال 23 هَ.ق. در شبی که عمربن خطاب درگذشت ، تولد یافت لذا او را عمر نامیدند. بسال 93 هَ.ق. عمربن عبدالعزیز او را به «دهلک » تبعید کرد، ولی وی در دریا به جنگ پرداخت و در نتیجه ، کشتی او سوخت و با همه مسافران غرق گشت. ( از الاعلام زرکلی ). رجوع به مآخذ ذیل شود: وفیات الاعیان ج 1 ص 353. الاغانی ج 1 ص 61. حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 162 و 163.

عمر مخزومی. [ ع ُ م َ رِ م َ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲ ( ابی سلمة ) بن عبدالاسد مخزومی. وی صحابی بود و بسال دوم هجری در حبشه متولد گشت و پیغمبر ( ص ) تربیت او را بعهده گرفت. در زمان علی بن ابی طالب ( ع ) والی بحرین شد و در جنگ جمل نیز شرکت داشت. سرانجام بسال 83هَ.ق. در مدینه درگذشت. ( از الاعلام زرکلی از الاصابةترجمه شماره 5742، و خلاصة تهذیب الکمال ص 240 ).

فرهنگ فارسی

ابن عبدالله بن عبدالاسد مخزومی وی صحابی بود و بسال دوم هجری در حبشه متولد گشت و پیغمبر ( ص ) تربیت او را بعهده گرفت

پیشنهاد کاربران

بپرس