عمر شماع

لغت نامه دهخدا

عمر شماع. [ ع ُ م َ رِ ش َم ْ ما ] ( اِخ ) ابن احمدبن علی بن محمود شماع حلبی شافعی ، مکنی به ابوحفص و ملقب به زین الدین. محدث ، فقیه ، اخباری و ادیب بود. وی در حدود سال 880 هَ.ق. متولد شد ( برخی سال ولادت او را 848 هَ.ق. نوشته اند ). سفرهایی به مدینه ، مکه ، بیت المقدس ، دمشق ، حماة، حمص ، صفد، قاهره و بلبیس کرد و سرانجام در سال 936 هَ.ق. در حلب درگذشت. او را تصنیفات بسیاری است که از آن جمله است : 1 - تنبیه الوسنان الی شعب الایمان. 2 - فتح المنان که تخمیس رائیه شیخ علوان است. 3 - الفوائد الزاهرة فی السلالةالطاهرة. 4 - محرک همم القاصرین بذکر الائمة المجتهدین المتعبدین. 5 - الیواقیت المکللة فی الاحادیث المسلسلة. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 247 و الاعلام زرکلی چ 2ج 5 ص 197 ). رجوع به مآخذ ذیل شود: الکواکب السائرة ج 2 ص 224، شذرات الذهب ج 8 ص 218، کشف الظنون ص 252، 409 وسایر صفحات ، فهرس الفهارس ج 2 ص 413، ایضاح المکنون ج 1 ص 19 و سایر صفحات و ج 2 ص 133 و سایر صفحات ، هدیة العارفین ج 1 ص 795 و فهرس المخطوطات المصورة ج 2 ص 188.

فرهنگ فارسی

ابن احمد بن علی بن محمود شماع حلبی شافعی مکنی به ابو حفص و ملقب به زین الدین

پیشنهاد کاربران

بپرس