عمر سهروردی. [ ع ُ م َ رِ س ُ رَ وَ ] ( اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲبن عمویه قرشی تیمی بکری سهروردی ، مکنی به ابوحفص و ملقب به شهاب الدین. فقیه ، مفسر و صوفی قرن ششم و هفتم هجری. وی به سال 539 هَ.ق. در سهرورد تولد یافت. او شیخ بغداد گشت و سرانجام بسال 632 هَ.ق. در بغداد درگذشت. او راست : 1- جذب القلوب الی مواصلة المحبوب. 2- السیرو الطیر. 3- عوارف المعارف. 4 - نخبةالبیان فی تفسیر القرآن. ( از الاعلام زرکلی ). رجوع به مآخذ ذیل شود: وفیات الاعیان ج 1 ص 380، الحوادث الجامعة ص 74، الشذرات ج 5 ص 153، البدایة و النهایة ج 13 ص 138، طبقات الشافعیة ج 5 ص 143 و حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 334.
