عمر حفصی
لغت نامه دهخدا
عمر حفصی. [ ع ُ م َ رِ ح َ ] ( اِخ ) ابن یحیی بن عبدالواحد حفصی هنتاتی ، مکنی به ابوحفص و ملقب به مستنصر ثانی. پنجمین تن از سلاطین حفصی در تونس بود که به سال 694 هَ.ق. درگذشت. رجوع به ابوحفص ( عمربن یحیی اول... ) و مآخذ ذیل شود: الاعلام زرکلی چ 2 ج 5 ص 231، الخلاصة النقیة ص 67، الدولة الحفصیة ص 87، خلاصة تاریخ تونس ص 111 و طبقات سلاطین اسلام ص 44.
عمر حفصی. [ ع ُ م َ رِ ح َ ] ( اِخ ) ابن یحیی بن محمد هنتاتی ، مکنی به ابوحفص. جد ملوک حفصی در تونس. اصل او از هنتاته است که از بزرگترین قبایل بربر در افریقیة به شمار می رفتند و نسب خود را به عمربن خطاب می رساند. وی ابتدا از نزدیکان و یاران امام مهدی ( ابن تومرت ) بود، سپس به عبدالمؤمن کومی گروید. و به سال 571 هَ.ق. در سلا درگذشت.( از الاعلام زرکلی از الخلاصة النقیة ص 56 و ابن خلدون ج 6 ص 305 ). رجوع به ابوحفص ( عمر هنتاتی... ) شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید