عمر اقطع

لغت نامه دهخدا

عمر اقطع. [ ع ُ م َ رِ اَ طَ ] ( اِخ ) ابن عبیداﷲاقطع. از فرماندهان شجاع عصر عباسی. او را جنگها و فتوحاتی با رومیان بود و آخرین بار بسال 249 هَ.ق. در «مرج الاسقف » در جنگ با رومیان کشته شد. نام پدر اورا «عبداﷲ» نیز گفته اند. ( از الاعلام زرکلی از تاریخ ابن اثیر ج 7 ص 38، و البدایة و النهایة ج 11 ص 3 ).

فرهنگ فارسی

عبن عبیدالله اقطع از فرماندهان شجاع عصر عباسی او را جنگها و فتوحاتی با رومیان بود و آخرین بار بسال ۲۴۹ قمری در مرج الاسقف در جنگ با رومیان کشته شد

دانشنامه آزاد فارسی

عُمَر اَقْطع (قرن ۹ق)
خوشنویس ایرانی. به شیوۀ ریحان می نوشت. برخی معتقدند صفحات بزرگی از قرآن که به بایسنقر میرزای تیموری منسوب است و در چند مکان ازجمله آستان قدس رضوی و موزۀ ایران باستان نگهداری می شود، ازجمله آثار عمر اقطع است.

پیشنهاد کاربران

بپرس