عمر اقطع

لغت نامه دهخدا

عمر اقطع. [ ع ُ م َ رِ اَ طَ ] ( اِخ ) ابن عبیداﷲاقطع. از فرماندهان شجاع عصر عباسی. او را جنگها و فتوحاتی با رومیان بود و آخرین بار بسال 249 هَ.ق. در «مرج الاسقف » در جنگ با رومیان کشته شد. نام پدر اورا «عبداﷲ» نیز گفته اند. ( از الاعلام زرکلی از تاریخ ابن اثیر ج 7 ص 38، و البدایة و النهایة ج 11 ص 3 ).

فرهنگ فارسی

عبن عبیدالله اقطع از فرماندهان شجاع عصر عباسی او را جنگها و فتوحاتی با رومیان بود و آخرین بار بسال ۲۴۹ قمری در مرج الاسقف در جنگ با رومیان کشته شد

دانشنامه آزاد فارسی

عُمَر اَقْطع (قرن ۹ق)
خوشنویس ایرانی. به شیوۀ ریحان می نوشت. برخی معتقدند صفحات بزرگی از قرآن که به بایسنقر میرزای تیموری منسوب است و در چند مکان ازجمله آستان قدس رضوی و موزۀ ایران باستان نگهداری می شود، ازجمله آثار عمر اقطع است.

پیشنهاد کاربران

عمرا قطع از خوشنویسان صاحب نام قرن هشتم هجری و معاصر امیر تیمور گورکانی است.
او دست راست نداشته و با دست چپ می نوشته است. او قرآنی به خط غبار و همچنین قرآنی عظیم برای امیر تیمور کتابت کرد. گفته می شود وقتی قرآن عظیم را تمام کرد بر گردونه ای قرار داده نزد تیمور می برده که امیر تیمور به احترام با عده ای از فضلا و علما به استقبال آمدند. او را در شمار استادان خطوط ششگانه محسوب کرده اند.
...
[مشاهده متن کامل]

عمر اقطع
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/عمر_اقطع

بپرس